Klas 5- Bezonken rood- Jeroen Brouwers

Bezonken rood, doodnormaal.

Dit boek is geschreven door Jeroen Brouwers en gaat over hemzelf. Hij deelt zijn jeugdervaringen in het “Jappen-Kamp in Tjideng” met ons. Bezonken rood is het tweede deel van een triologie. Het boek is eigenlijk verdeelt in drie periodes, die door elkaar heen worden beschreven:

In zijn eigen huis krijgt hij een telefoontje over het overlijden van zijn moeder. Hij voelt niks en gaat dan ook niet naar de crematie. In deze tijd, het heden, lijd de hoofdpersoon aan angstaanvallen en leeft door middel van pillen en drank in een constante situatie van onverschilligheid en vervreemding van zichzelf.

In het “Jappen-kamp in Tjideng” verbleef hij met zijn zusje, moeder en oma. Hij komt hier binnen als jongentje van twee en maakt verschrikkelijkheden mee waarvan hij de verschrikkelijkheid niet ziet.

Na de bevrijding van het kamp heeft zijn moeder hem achtergelaten in een pensionaat, wat hij zag als verraden, waardoor hij een eeuwige vrouwenhaat met zich meedraagt.

Verder weid hij nog hoofdstukken aan zijn liefde voor Liza, waarbij hij drie dagen was.

Doodnormaal

Voor Jeroen is de dood, normaal. Ook al kan ik dit niet begrijpen, hoe je dood en afschuwelijkheden ooit zou kunnen accepteren zoals je accepteert dat het regent, hij brengt het wel over. Op het moment dat je het boek leest, begrijp je zijn gevoel. Hij beschrijft het zo goed dat je begrijpt hoe hij de martelingen, de haat voor vrouwen en de dood is gaan zien als, omdat hij deze gruwelijkheden als “egoistische levenslustige kleuter” heeft meegemaakt, een doodnormale zaak.

Ik had verwacht dat het boek me zou grijpen, dat het me aan het huilen zou maken. Oorlog is meestal een heftig onderwerp, waarin je word meegezogen in het verhaal. Waarin op je gevoelens word ingespeeld door het beschrijven van afgrijselijk erge gebeurtenissen waarvan wij vandaag de dag alleen nog maar een afspiegeling in films zien.  De gebeurtenissen, het verhaal bleef tegen mijn verwachtingen in, afstandelijk. Hij beschrijft een mist in zijn hoofd, een soort afstandelijkheid en zo is ook zijn schrijfstijl. Die mist lijkt mij ook te overvallen. Alsof ook ik onder de medicijnen zit, die mijn hersenen stop zetten. De ergste gebeurtenissen worden niet met walging, verdriet of pijn beschreven, maar worden verteld alsof je beschrijft hoe je moeder de boodschappen doet. Dit vind ik erg sterk, je leeft voor eventjes in zijn hoofd. Het grijpt je aan, zoals het hem aangrijpt, je voelt niets dus. Hoewel je weet dat de gebeurtenissen afgrijslijk zijn.

De egoïstische levenslustige kleuter

 Aan de andere kant is dit boek zo anders dan andere, dat de beelden die je je er bij hebt gevormd, de geladenheid en de gruwelijkheden zullen blijven hangen. Ik had soms moeite om door te lezen, omdat ik me niet wilde kunnen voorstellen hoe het moet zijn geweest in het “Jappen-kamp in Tjideng”. Ik wilde niet voor me zien hoe vrouwen werden mishandeld, gemarteld en verkracht. Ik vind het erg knap hoe hij in weinig woorden het volledige beeld schept van hoe het moet zijn geweest.

Alhoewel het verdriet, de pijn en de tranen bij mij weg bleven, vond ik het een fantastisch boek. Het aansnijden van dit gevoelige onderwerp op deze onverschillige manier maakt het boek zo interessant. De “egoïstische levenslustige kleuter” die Jeroen was, beseft nu wat voor gruwelijkheden hij heeft meegemaakt en dit voelt voor hem als doodnormaal. 

 Algemene informatie:

•  Schrijver: Jeroen brouwers
•  Titel: Bezonken rood
• Plaats van uitgave: Amsterdam
• Jaar van uitgave: 1991
• Druk (jaar van eerste uitgave): 1981
• Aantal pagina’s: 129
• Genre: Autobiografisch psychologische oorlogsroman
• Leesniveau: 4

klas 4- "Het leven is vurrukkulluk"- Remco Campert

Leesverslag algemeen

1.    Algemene informatie:

Auteur: Remco Campert

Titel: Het leven is vurrukkulluk

Plaats van uitgave: Groningen

Jaar van uitgave: 1990

Eerste druk: 1961

Aantal pagina’s: 161

Genre: Roman

Samenvatting: “Het leven is vurrukkulluk” speelt zich af op een zonnige zondag in Amsterdam. In het park ontmoeten drie mensen elkaar. De jongens Boelie en Mees en het vijftienjarige meisje Panda. Deze drie mensen worden door een oude man achtervolgt. Even later slaan ze de oude man neer, omdat ze zich irriteren aan het feit dat hij hen overal achtervolgt. Panda steelt het geld van deze man, dat hij in zijn schoen bewaart.

Hierna verlaat Boelie de twee mensen omdat hij een afspraak heeft met de psychiater Ernst-Jan Zoon. Mees lokt Panda het bed in, maar is er niet met zijn gedachte bij. Hij denkt na over vroeger.

Na het gesprek stelt Ernst-Jan Zoon aan Boelie voor om met hem mee te gaan naar huis. Daar praat Boelie met Etta, omdat Ernst-Jan had gevraagt om erachter te komen of zijn vrouw overspel pleegt. Dan neemt Etta Boelie mee naar het huis van de buren, die op zondag nooit thuis zijn. Boelie probeert haar het bed in te krijgen, maar ze worden gestoord als de buren toch plotseling de voordeur opendoen.

Intussen is de oude man in het park bijgekomen en ontmoet Tjeerd Overbeek, die de beroving zag gebeuren. Tjeerd neemt de oude man mee naar zijn tante Rosa Overbeek. Rosa herkent de oude man als oude vriend. Mees en Panda kopen ondertussen van het gestolen geld drank om een feest te houden in hun huis. Tijdens het feest word Tjeerd door een van de feestgangers in het huis uitgenodigd. Later komen ook Ernst-Jan en Etta langs. Als zij ruzie krijgen neemt Boelie Etta mee naar zolder.

2.    Verwachtingen:

Als je de opdracht krijgt van school om een boek te lezen, dan is het altijd een moeilijke keuze. Welk boek wil ik lezen en voldoet aan de eisen? Welk boek lijkt mij interessant? “Het leven is vurrukkulluk” sprak mij, uit een lijst met boeken die ik thuis heb, het meest aan.

De belangrijkste reden hiervoor is de titel. Ik vind boeken die de zin van het leven, de goede en slechte kanten benadrukken altijd erg interessant. De titel gaf mij de indruk dat dit boek diepzinnig en enigszins filosofisch zou zijn. Daarom ben ik dit boek gaan lezen.

3.    Motieven en thema:

In het boek komen een aantal motieven terug. Voorbeelden hiervan zijn het alcohol gebruik, de “jeugd van tegenwoordig” en sex. Bijna alle personages in het boek hebben hier mee te maken.

Panda is pas 15 en drinkt al meer alcohol dan goed voor haar is. Mees is ongetwijfeld alcohol verslaafd. Etta had een alcoholistische moeder en dient nu alleen nog maar voor het uitschenken van bier aan haar man Ernst-Jan Zoon. Aan het eind van het boek is er een feest waarop ook nog veel alcohol aanwezig is.

De oude man, Rosa Overbeek en Tjeerd zijn er alle drie van overtuigd dat de “jeugd van tegenwoordig” fout bezig is. Dat het helemaal de verkeerde kant op gaat.

De sex die in het boek voorkomt word beschreven op geheel afstandelijke wijze. Zonder enige liefde. Sex om de sex. Zo hebben Panda en Mees  en Etta en Boelie sex.

Het belangrijkste thema is dieperliggend. Namelijk of het leven wel zo “vurrukkulluk” is? Is die droom van de personen in het boek wel zo echt? De hoofdpersonen doen er alles aan om zich luchtig, gelukkig en zorgeloos te voelen. Zonder verplichtingen. Deze houding blijkt een leugen. Een het leven blijkt erg treurig te zijn.

4.    Beoordeling:

Remco Campert schrijft op een luchtige manier. Hij beschrijft ogenschijnlijk onbelangrijke dingen in detail en schrijft in sprongen door de echte gebeurtenissen heen.  “De straten waren leeg, aan de zonzijde hadden de bewoners de gordijnen en de blinden voor de ramen gesloten. Het geluid dat een voorbijrijdende tram maakte, klonk in deze hitte vermoeider en anachronistische dan ooit. Het asfalt was gloeiend heet en zacht en erboven trilde het licht, zodat het was alsof ze door een bezinksel van warmte liepen.” (pagina 51)

Ik zelf vind dit tot op een bepaalde hoogte leuk. Als het van belang is en als het niet te vaak voor komt. In dit boek word alles zo beschreven. Ik vind dat de schrijver of het boek dikker had moeten maken of minder in detail had moeten gaan over bepaalde onderwerpen.

Wat ik wel erg goed vind aan het boek is dat je de personages echt leert kennen. Je zou bijna kunnen voorspellen wat ze denken in bepaalde situaties. Ik vind het leuk dat je dat zo goed weet, alleen jammer dat er niks mee word gedaan en je niet word verrast door een plotseling vreemde gedachte van de stereotype personage die zich in je hoofd heeft gevormd.

Een echt pluspunt, zonder negatief randje, is de vertelsituatie. Het gemak waarmee er word overgeschakeld van de gedachte en handelswijze van het ene personage naar de andere vind ik een knap staaltje schrijfwerk. Het verbazingwekkende is, dat ondanks je het bewust niet ziet, je onbewust wel door hebt dat je bent overgeschakeld.

5.    Eindoordeel:

Ik vond het persoonlijk geen leuk boek om te lezen. Naar mijn mening zou het de inleiding kunnen zijn op een fantastisch boek. Er word weinig gezegd met een heleboel woorden, zonder een duidelijke boodschap of doel achter te laten. Naar mijn mening is het boek goed geschreven, maar inhoudelijk waardeloos. Hierbij heeft het boek dan ook absoluut niet aan mijn verwachtingen voldaan.

6.    Lijst van gebruikte bronnen:

Internet:

http://bicat.bibliotheekmaasland.nl/iconen.html

http://nl.wikipedia.org/wiki/Het_leven_is_vurrukkulluk

“Het leven is vurrukkulluk” van Remco Campert.

Het boek zelf bevatte achterin nog wat verdiepingen.

(leesniveau 3) 

Klas 4- Lisa's Adem-Karel Glastra van Loon

Veel te lang!

Karel Glastra van Loon, over zijn boeken worden over het algemeen positieve recensies geschreven. Mooie romans zijn het volgens de meeste mensen. Toen ik de achterkant van ‘Lisa’s adem’ las verwachtte ik dan ook een hoop, een spannende, diepzinnige roman,  maar ik kan helaas niet zeggen dat ik razend enthousiast ben. Van Loon is in 2005 overleden en de boeken die we nu van hem hebben zijn de enige waarin hij zijn schrijftalent kan bewijzen, maar met dit boek doet hij dit niet.

Zoals de titel al vermeld gaat het om Lisa, ook al komt ze niet direct in het verhaal voor. Lisa is namelijk verdwenen tijdens een vakantie in Frankrijk. Degene die zij achterliet lopen zeven jaar later nog steeds met vragen rond. Wie of wat zit er achter haar verdwijning? Zou het mogelijk zijn dat ze weggelopen is? Zou ze vermoordt zijn? Zelfmoord?

Op deze vragen hoopte ik antwoord op te krijgen, maar helaas kwam geen enkele vraag aan bod. Het boek draaide voornamelijk om relaties tussen de hoofdpersonen. Talm en Lisa, die het onbekende van de liefde met elkaar verkennen. Talm en Sophie die steun bij elkaar zoeken, nadat ze elkaar hebben leren kennen op een begrafenis. Talm en Sebastian, die telkens in diepe discussies over het goede en het kwade verwikkeld zijn. Sebastian en Sophie en Sebastian en Lisa. Door al deze relaties kwam ik langzaam opgaan en vond ik het moeilijk mijn aandacht er bij te houden.

 Talm, die Lisa als zijn eerste liefde zag, speelt een belangrijke rol in het boek, zoals vriendjes dat in velen romans doen. Hij gaat op zoek naar de waarheid. Hij zoekt in Amsterdam, de plek waar hij haar stiefvader Sebastian had gezien in een documentaire over zwervers. Undercover als zwerver krijgt Talm het contact met Sir Sebiastian, zoals hij door de zwervers word genoemd, dat hij wilde.

“Was je verliefd op haar?” vroeg Sebastian, de eerste tekenen die Talm er op wees dat Sebastian al die tijd dat ze optrokken hadden geweten had wie hij was.  Ze missen Lisa allebei en de conversaties lopen hoog op.

Talm stelt indirect de vragen die hem dwars zitten, of hij haar misbruikt heeft.

Hij legt de schuld bij zijn jeugd, bij Sophie, de moeder van Lisa en bij het goede en het kwade, waar ze al eerder discussies over hebben gehad.

Talm vraagt door, directer.

Hij bekent. 

Dit bovengenoemde in de stijl van het boek geschreven.

En dan, dan zit je het derde deel van het verhaal, de laatste twintig bladzijdes en dan word het spannend. Eindelijk word het tempo opgevoerd, de lange heftige conversaties over het goed en het kwade en de saaie nietszeggende gebeurtenissen nemen af. Een stroom van informatie overvalt je en het verhaal neemt een verrassende wending aan. Het boek heeft een open einde, waarin je alleen te weten komt dat Lisa is misbruikt en niet wat er met haar gebeurd is. Als je hierdoor getrokken word, je houdt van diepzinnigheid en details, dan ga ervoor. Ikzelf zal het niet nog een keer lezen.

(lees niveau 2)